Paaszondag rijd ik mijn eerste buitenlandse wedstrijd van
het seizoen in Duitsland – Bad Säckingen, vlakbij de Zwitserse grens. We hebben zo’n 730 km te rijden en
vertrekken nog vrijdagnamiddag. We leggen zo’n ¾ van het traject af en zoeken
dan een plek om te slapen. Zaterdagmorgen om 8u zetten we de reis verder en tegen
10u zijn we op onze bestemming. We zijn er afgesproken met onze teamgenootjes
Timo en Sander Kielich. We mogen ons parkeren op een soort voetbalveld met een
ondergrond van roestbruin grind. Of beter…bruine kleverige brei...te weten dat
het onophoudelijk heeft geregend en gesneeuwd de laatste weken. Na de middag
gaan we met z’n allen verkennen, vaders en zonen, benieuwd naar hoe de omloop
er zal uitzien. Ook het parcours ligt er nagenoeg heel modderig bij. Het is een
heel technisch parcours met veel rotspartijen in het bos en met veel (korte) beklimmingen
en afdalingen die elkaar snel opvolgen. Er is ook een hoge houten brug op het
stuk weg net voorbij de start, superglad door de natte en de modder. En wat
verder moeten we een rondje rijden op de atletiekpiste. Het is een parcours dat
mij heel goed ligt, vooral in droge omstandigheden!
Helaas zullen nu de barre weersomstandigheden en de overvloedige modder het
ferm zwaar maken om te trappen. Het heeft zelfs de zaterdagnacht nog
bijgesneeuwd! En er was eventjes twijfel bij de UCI-commissaris of de groepen U-17
en U-15, die samen koersen, wel heel hun parcours zouden kunnen berijden. Waar
een chickenway was aangelegd, werd het risicopunt afgespannen en zo kon de
koers alsnog normaal doorgaan.
Bij de start was ik direct goed mee, maar de kerels op kop gaven
er echt een serieuse snok aan. Het was een lange, zware startklim… en naar het
einde toe begon ik al lichtjes stil te vallen. Ik ging als 12de het
bos in. Ik kon al snel een 3-tal renners voorbijgaan. Na een tijdje in de 9de
positie te rijden, kon ik er nog eentje inhalen (de Duitse kampioen Lars Hemmerling)
waardoor ik me plots in positie van eerste 13-jarige bevond! Een grote,krachtige
kerel was mee opgeschoven en gaf me bijna geen ruimte om te rijden. Op de vlakkere
brede stukken stoempte hij me voorbij, maar wanneer het parcours wat technischer
werd , kon hij geen ‘poot’ meer vooruit en belemmerde de achterliggende renners.
Door dit aanhoudende kat en muis-spelletje kwam de 2de 13-jarige
weer aansluiten… Maar ik had nog wel wat energie en kon de grote jongen uiteindelijk
toch afschudden. Zo reed ik samen met Lars
naar onze voorligger in 7de positei. Net voor we gingen inhalen,
versnelde ik het tempo nog wat en moest Lars weer lossen. Ik kon dus alleen aansluiten
bij nr.7. Ik had zojuist een grote inspanning geleverd en dus besloot ik om af
te wachten tot aan de spurt om hem te proberen voorbijgaan… Maar het stuk net
voor de finish was een soort pumptrack en daar reed hij dan op kop echt heel traag
door. Zo kwam Lars alweer opnieuw aansluiten. Éenmaal op het baantje naar de aankomst
rechtte de andere jongen zich en spurtte naar de eindstreep. Ik wou vooral Lars
achter mij houden. Gelukkig kon ik hem voorblijven in de spurt naar de finish en
zo werd ik 8ste in totaal en 1ste 13-jarige! Ik ben heel tevreden
over mijn koers! Ik heb mijn mannetje kunnen staan. Ik heb 38’33’’gereden over
4 aan-de-ribben-plakkende ronden.
Groetjes Louis en co . Ik zie jullie in Kortenberg.
Groetjes Louis en co . Ik zie jullie in Kortenberg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten