Ravels is de voorlaatste wedstrijd van de Kids
Challenge en voor mij allesbepalend. Hier heb ik maar één opdracht en dat is
winnen, wil ik volgende week de titel van Vlaams Kampioen behalen.
Vrijdag na school zijn we vertrokken richting Turnhout
en na 2 ½u aan het BMX-parcours van Ravels aangekomen. We parkeerden de caravan
in het Vlasrietje, waar fam.Berden voor ons al een plekje voorzien had. Ook
fam.Kielich kwam even later toe. Gewoontegetrouw na aankomst eerst een
parcoursverkenning gedaan met papa terwijl mama en zus ons verder installeerden
en het avondeten bereidden. Ook teammaatje Vincent en zijn papa sprongen meteen
op de fiets. De wedstrijd ging door op het trainingsparcours van de
plaatselijke mountainbikeclub ATB Kempen, een parcours met héél veel kombochten
waardoor de snelheid de ganse omloop door zeer hoog lag. Je moest de gehele
omloop super geconcentreerd koersen om vooraan te blijven en geen stuurfouten
te maken. De 2 afdalingen en de drop zorgden naast het vele bochtenwerk mee
voor wat technisch spektakel.
Om 12u30 supporterde ik eerst voor mijn zus die vandaag ook eens meereed in de dikkebanden race 9-11 jaar. Ze deed het vrij goed en reed de wedstrijd knap uit. Ze werd vijfde meisje en finishte ong. 20ste. Volgende week in Hechtel misschien voor herhaling vatbaar???
Mijn wedstrijd begon pas om 15u45. Het was een
lange omloop met 4 rondes te rijden. We startten vanop een dreef in het bos,
draaiden af voorbij de aankomstzone en reden zo opnieuw richting het bos naar
de 1ste afdaling en drop. Ik was goed meegestart, maar werd na enkele
meters ingesloten en kon nog net als 3de de bocht ingaan in het wiel
van Michiel en Lukas. Maar het vele draai- en keerwerk onder hoge snelheid deed
al snel enkelen afzakken in het bos. Tegen het ingaan van de tweede ronde zat
ik op kop, met in mijn spoor een sterke Sander, Senne, Dries, Michiel, Jonas,… We
hielden een heel snel en strak tempo aan en konden met een kopgroep van 4 van
de rest wegrijden. We bleven elkaar full-speed opjagen ronde na ronde. In de
laatste ronde versnelde ik opnieuw maar raakte niet echt weg. Tot ik op een
recht stuk toch nog eens vol gas een sprintje aantrok en met zo’n 3 meter voorsprong
de single track inging. Toen we vervolgens een vrij scherpe bocht pakten,
hoorde ik dat Sander een uitschuiver had gemaakt. Ik wist dat ik nu vol moest
doorgaan. Het gat was meteen geslagen en ik reed er zo van weg, zonder snelheid
te minderen, richting finish. Sander herpakte zich en Senne, die in de klappen
had gedeeld, was intussen ingehaald door Dries. Sander werd tweede en Dries
derde, op de voet gevolgd door Senne. Het was een heel spannende koers waarbij
we tot het laatste het snelste van onszelf hebben gegeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten