We zijn op vakantie in het ‘Hoch Schwarzwald’. Zondag neem
ik deel aan een MTB-wedstrijd uit de
Duitse Kids Cup. Ehrenstetten ligt maar op 30 km van waar wij logeren, dus dat
is mooi te combineren.
Het is de hele week al bloedheet. Het zonnetje is niet van
de hemel geweken, fantastische zomerse temperaturen, af en toe een licht
windje. Zaterdagnamiddag ben ik met papa en zus Camille naar Ehrenstetten
gereden voor een eerste verkenning. Het is een heel mooi parcours met heel wat
technische singletracks en korte, nijdige afdalingen. Het parcours begint met een heel, echt wel héééééééél lange
startklim op een soort baantje, pal in de brandende zon… En eens dat er op zit, draai je het bos in op een
grintweg om je nóg eens een héééééél eind naar boven te wroeten. Pffff… en dat
bij 30°C!
Zondag zijn we om 11u aangekomen op het parcours. De U-15
wedstrijd zou starten om 13u. Voldoende tijd dus om nog eens te verkennen. Auw! Wa’s da? Een (beesten ???)steek in mijn
linkerpols… Nog een uurtje en we kunnen starten… Mijn vriendschapsbandje moet
van mijn pols want het irriteert mij een beetje… We zijn met 38 renners. We worden
per 5 opgesteld. Ik moet vanop de laatste rij vertrekken maar kan me toch meteen
heel goed mee lanceren. Ik kan al direct opschuiven naar voor tot rond de 10de
positie. Dat kostte natuurlijk wel wat krachten, zeker met deze alles verzengende
hitte. We rijden met zo’n tien man samen maar algauw kunnen vier renners van
ons wegfietsen. Die kopgroep is niet meer terug te halen. Ik blijf de rest van
de wedstrijd rond de tiende plaats zitten. De laatste ronde kan nog iemand van
ons groepje wegrijden en er moet er eentje lossen. We voeren het tempo weer wat
op en trekken zo met twee naar de meet. Ik ging als tweede de laatste bocht in.
Op het baantje naar de aankomst, lichtjes bergop, komt het nog tot een heel
spannende spurt waarbij ik nog tot op een wiellengte verschil kan naderen. Maar
ik kan net niet meer over hem komen. Ik finish heel tevreden als 8ste!
’t Was tof om te koersen hinten in das schöne Schwarzwald!
Maar mijn insectenbeet van die middag krijgt nog een heus
staartje. Tegen de avond staat mijn pols wat rood en gezwollen. En de volgende
morgen is mijn volledige onderarm gloeiendheet, rood en dubbeldik geworden met
een rode streep en klieren tot onder mijn oksel. Mama en papa vrezen voor de
klem, dus vliegensvlug naar de huisarts. Dr.Uwe Algeier neemt dit ernstig op,
want de insectenbeet is serieus ontstoken en ik maak een allergische reactie
door. Er wordt bloed geprikt en ik krijg medicatie voorgeschreven. Ik moet uit
de zon blijven, mag mijn arm 3 dagen niet gebruiken en moet hem continu met
compressen afkoelen. Het is gelukkig
niet tot een bloedvergiftiging gekomen, waar de dokter wel voor vreesde!
Ik wil Dr.Algeier nog
eens bedanken voor zijn alerte optreden, alsook voor de goede zorgen van zijn
assistenten (en van mijn persoonlijke verpleegster alias mama).
Tot de volgende wedstrijd,
Groetjes Louis!
En na de koers is er... jummie...jummie... Duits feest !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten