Na mijn valpartij in Lokeren legde de spoedarts mij volledige rust op. Met de wedstrijd van het Vlaams kampioenschap in het vooruitzicht, volgde ik dit nauwgezet op.
Vrijdag 11 november is het zover. Mijn pa en ik vertrekken om 10u richting Zegelsem-Brakel. Ik voel mij goed. Sedert donderdag heb ik geen last meer aan mijn ribben. En van de dokter mocht ik dan koersen.
Het wordt al wat kouder. Het parcours lag rond de visvijvers van Leberg en lag er hier en daar wat slijkerig bij. Toch is het een omloop die mij aanspreekt : heel technisch, veel korte bochten, licht glooiend en kiezelsteen-stroken.
Ik start vandaag vanop de tweede rij. Ik was meteen goed weg en reed direct naar de derde positie na Wietse en Wannes. Het gaat heel snel. In de tweede ronde heb ik de kop overgenomen van Wannes en kunnen we Wietse eraf rijden. De vierde en laatste ronde wordt een echt kat- en muisspel tussen Wannes en mij. De vermoeidheid begint toe te slaan. En ik voel dat ik een voorsprong kan nemen op Wannes. In het korte klimmetje wil ik er alles uitpersen om het verschil te maken. Maar mijn kwetsure van Lokeren beslist er anders over. Een felle pijnscheut aan mijn onderste ribben blokkeert mijn adem. Ik moest noodgedwongen stoppen met doortrekken en 300m voor de finish uit de westrijd stappen. De Rode Kruis medewerkers besluiten na onderzoek dat ik best naar het ziekenhuis van Oudenaerde wordt afgevoerd voor verdere controle.
Naar mijn gevoel had ik de wedstrijd in mijn voordeel kunnen beslechten was deze derde tegenslag op rij niet voorgevallen. Ik sluit nu wellicht mijn cyclocross seizoen af om volledig te herstellen en dan rustig op te bouwen voor het nieuwe MTB-seizoen.
Lokeren, een wedstrijd die eigenlijk niet op mijn programma stond. Maar aangezien ik vorige week in Koekelare moest opgeven, leek het mij beter toch nog een wedstrijd te koersen vòòr het Vlaams kampioenschap in Zegelsem-Brakel.
Het was een afwisselend parcours met ook wel een aantal snelle rechte stukken en een paar bergjes. Er gebeurden afgelopen week een paar verbeteringen aan mijn crossfiets. En dat ging goed.
Ik startte van op de eerste rij en was goed mee in een groepje van 6 : Wannes, Andres, Maarten, Maxim, Seppe en ik. De ganse koers reden we goed door en bleven we bij elkaar. We zaten nog allemaal samen toen we de laatste rechte lijn zouden ingaan. In de laatste bocht ging ik plots onderuit. We namen ze sneller en breder dan vorige rondes. Glad nat gras en mijn fiets gleed weg. Andres en Seppe konden mij niet meer ontwijken. Een heuse valpartij.
Weer pech ! Met felle pijn in mijn flanken ben ik toch nog over de finish gereden en sprokkelde nog wat puntjes met mijn 10de plaats. De finaleplaatsen waren voor Wannes (1), Seppe (2) en Andres (3).
Mijn volgende halte was de spoeddienst van het ziekenhuis te Knokke.
Vandaag cyclocross in het West-Vlaamse Koekelare, een van mijn favoriete parcours. Een aantal technische stukken met o.a. een zandstrook en een brug. Ik heb hier al meermaals gewonnen, dus ook vandaag zou ik er helemaal voor gaan.
Helaas, het kan verkeren. Al heel snel in de wedstrijd moest ik opgeven met kettingpech. Balen !!!
Ik start vandaag vanop de tweede rij. Ik was meteen goed weg en reed direct naar de derde positie na Wietse en Wannes. Het gaat heel snel. In de tweede ronde heb ik de kop overgenomen van Wannes en kunnen we Wietse eraf rijden. De vierde en laatste ronde wordt een echt kat- en muisspel tussen Wannes en mij. De vermoeidheid begint toe te slaan. En ik voel dat ik een voorsprong kan nemen op Wannes. In het korte klimmetje wil ik er alles uitpersen om het verschil te maken. Maar mijn kwetsure van Lokeren beslist er anders over. Een felle pijnscheut aan mijn onderste ribben blokkeert mijn adem. Ik moest noodgedwongen stoppen met doortrekken en 300m voor de finish uit de westrijd stappen. De Rode Kruis medewerkers besluiten na onderzoek dat ik best naar het ziekenhuis van Oudenaerde wordt afgevoerd voor verdere controle.